एकान्तमा बसेर आफैंले आफैलाइ सोचिराछु मन्दमुस्कान त्यो ओठमा लिइ मनभित्र कयौ पीडालिइ बसिराछु म हराउन रमाउन छैन मेरो कुनै उत्सबउमङगको बहार छटपटिद‌ै रल्लिदै छाइदियो अनेकौ जिबनमा घाऊचाेटमा झनझन प्रहार आशा र उमङग भताभुङग भैदिदाखेरि दिनदहाडै थपियो चुनौतीको पहाड गएन अझैपनी छाएन यो मेरो जिबनमा हर्श र उमंगको बहार बनिदिने साहास छैनमेरो तेस्तो कोहिपनी खास अगालिदिने जिबनमा सबै तिमेरा पिडाजति दिलाइ छुट्टै आभास भक्कानिन्छ मन भाछ बेचैन सुनाउन सक्दिन ब्यक्त गर्दछु आज भाबसमेटी कलम खोली दुइचार शब्दलेखि