عجب روزگار تلخیه دل بدی ندی خودش یه دردیه همه روزا پر سختیه ذهنامون همش درگیره یه جنگیه یه خشمیه دلامون غمگین باید کنی تمیز اون ذهن کثیف از این رنگا بریز تو خودت بشی رنگی ترین بیا دنیارو باعشق کنیم مثل قدیم مدیم دنبال محبت فقط همین همهچی دو طرفه باید گذاشت زمین بدون عشق جایی نریم کنارهم یکی شیم و بریز دوتا چایی دمی