دگیم شروع رپ شد روزآمد دادم دیگه همیشه شب شد قلم دستم روی کاغذ خم شد همه حرفای توی دلم حرفای شهر شد رپ یادم داد تا دیگه صبر نکنم پرو باشم رومو کم نکنم.................... با اونیکه تو آینه است قهر نکنم رپ یادم داد تا عاقل باشم خودمو بشناسم و کامل باشم جلو بدیا وایسم و قاتل باشم خودم شعر بگمو خودم شاعر باشم اگر خوب بودی باهات خوب باشم اگر بد شدی منم یه خاعن باشم یادم داد به جنگ ها پشت نکنم تو گلدون یکی دیگه رشد نکنم قوی باشم از زورگو مشت نخورم دستمو جلو ضعیفی مشت نکنم نقاش نبودم و دردو کشیدم تنها رفتم و تنها رسیدم خودمو گرفتم به دندون کشیدم ولی منت هیچکسو نکشیدم تو اتاقم واسه خدم گور کندم رپ کردم تنهایی جون کندم از تفریح و رفیق دل کندم کار کردم و پولشو جور کردم اگه بالا بودم فاز عقاب بر نداشتم هیچوقت رو صورتم نقاب نذاشتم دل هیچکس سایز دلم نبود جز خدا هیچ کسو همراه نداشتم