Kochasz gdy patrząc na palce miga svarowski... Gdy jedziesz s clasą na zakupy w Aparacie po blyskotki ..... Twe źrenice są czarne jak kruki na niebie .chronią od miłości... nowości  i wpływy Milanu. Masz parcie na to by jak one wysoko lecieć ... Ponad przepych Dubaju by poczuć to czego w tobie od lat nie ma już.. Nic Prócz starych ujęć czarnobialej fotki .  .....nie przypomina ci braku uczuć co już od dawna kurz pokrył od dawna z plikiem dolarów umierał twój dar ust.. by szczerym uśmiechem rozswietlic swą twarz już niema recepty już nawet nudzi cię świat z gazet gwiazd które jak ty idą przez wybieg by z Wróbla co w lustrze był zawsze. stał Paw na którego tak bardzo chcą patrzeć  oczy od zawsze pchasz się jak ćma gdy żarówka w nocy wabi tak światłem że odda swe zycie by poznać ten blask co kłamie .. tak że dopiero gdy spali swe skrzydła  i spadnie odnajdzie prawdę.. .     oddałsz co cenne . Zamienisz miłość i to co może Ci dać jej smak z serc dwóch co po za sobą niechcą nic byle by trwać w niej....          A piękne twe pióra i duma opadną makijaż nic nie da chodź zakryć swą złość chcesz .. Nic nie zrozumiesz przez ten tekst chodź by grali go co dnia po stokroć radiostacje. Tylko czas pokaże że cel niematerialny jak śmierć i jedyne co przez płacz powiesz sobie na głos to czemu straciłam tyle tych lat od pierwszego wyboru ze życie   brać na max chce. Czemu nie zaufałam wtedy Matce...