ببین تو همونی که میگفتی بجنگ ما جنگیدم چیشد بعضی موقع ها ادما تلاش میکنن اما به هدف نمیرسن ببین صبح تاشب درگیره ذهنت میام اذت میپرسم چیه اما نمیگی تو من نمیخواستم که بشه اینطور ادما مزخرف شدن ادما درگیر شدن همه فکر خودشونن کارتو را نمیدازن حتی درحالی که خیلی راحت میتونن نمیدونم این چه وعضیه ترکام غمگین چون ایرانم یه وعضیه نگم اخه توی این غربت گریه کنم یا بخندم اشک میریزم صبح تاشب دستام توی موهات دستات توی دستام داد میزنمو میگم اینجا ما دوتا تنها کسایی هستیم که به فکر همیم اخه تعمه شدم نمیدونم چیکار کنم هرکی رد شد یه تیر با ما زد زخما میره اما یادش میماند اسلحه کجاس پیشه مرامت دنیا پره از رویا های سیاهت صبح تا شب زود میکذره فکر میکنن بهم خوش میگذرع اما دله ادما پره یه ویدیو میبنن غمگینه میگن که این مثل منه اینو یادت باشه درسته من میخندم اما دلم از گریه پره از دست دادم رفیقمو توی یه تصادف ساده جنگیدن با این ادما اخرش میشه تفاهم همه غمگینم اما چیزی برای از دست دادن نداریم