Hayatım boyunca ben bu bok için çabaladım Çok savaştım şimdiyse kapanmıyor yaralarım Sürekli yaradana sığındım içimde umutlarım Bitmez son bir kere defterimi karalarım Yalanlarına artık alıştı bünyem Sürekli bahsettin dünden Ne istedin özgürlüğümden Yaralarım kapanmıyor artık Kaç kurtar kendini benden Kaç kurtar bence kendini benden Hayatla sürekli var benim inan bir mücadelem bir durma noktam yok Kabire kadar rapimdir tek vadirem Bu joplara şiddete nağmen gülüyoruz nadiren Hayat oyununa kanıp sürekli savaştım İnanki bunca yılda ben savaşmaya alıştım Köpek gibi dalaştım dostlarımla atıştım Düşmanlara kızıştım bu yaşama alıştım O kadar içtim ki önümü göremiyorum Hayallerimi geride bıraktım geliyorum Anne orada bekle beni birgün buluşacağız bunu biliyorum günlerimi sayıyorum içimden Kurtaramadım seni hiçbirşey gelmedi elimden ama şimdi dönsek geri sever misin yeniden Sensiz geçen kaçıncı yıl sayamadım anne Hayat bana bir kelek attı ve yükü hala omuzlarımda taşıyorum bazen hep düşünüyorum herşey farklı olsaydı daha mı mutlu olurdum bilemiyorum #anne