وابمونی ای روزگار، غرق کردی مارو تو زیر توده ها مث جنده ای که میشه هر شب غرق زیر بوسه ها مث داعم الخمری که، غسل کرد خودشو توی بشکه ها ما هم یه قربانیه دیگه، همرنگ شدیم، توی کشته ها مث بچگی که تو مهمونی چشممون بود به ظرف پسته ها تا دست دراز می کردیم که کام بگیریم، میدیدیم چش غره بابا هر چی تو زندگی جلو رفتیم جلومون تابو بود پشت تابو هر چی تو این جاده پیش رفتیم، جلومون تابلو بود پشت تابلو تابلوی امر، تابلوی نهی، نوار زرد، تابلوی خطر ولی هیچکدومش، نداش، روی نسل ما اثر دورمون پره کندو، تا آرنج، دست توی عسل شیرینی گناهو، مزه کردیم، ای جون، جذبه به بدن زندگی ما، دیگه خیلی وقته غرقه تو لجن دیگه واسمون مهم نی تنمون، مارکه یا کفن بزا یه بار، فاتحه بخونیم واسه وطن مادرمونو کشتین، نسل ما ندارن که چیزی از دس بدن