به ما گفتن شیره پیر بازم یه شیره به پیری نرسیدیم اینجافقط جوون میمیره همیشه میدوییم ولی کارامون گیره همه ذهنا پولدار ولی جیب فقیره همه جسما خندون ولی روح اسیره اینجا مایه ملاکه که از دیدع ما تیرع صدا تحریک میاد صداش عجیبه یه جوون از ناامیدی داره میمیره اون روزا که خودم پیش خودم میموند کی بود ک همیشه در گوشم رجز میخوند اون روزا ک جلو آینه خودمو میدیدم ظاهرو میدیدم باطنمو نمیدیدم بودم همیشه یه نفر تویه دستمم تبر برا دشمنا کشنده برا دوست اما بیخطر برگشته انگار بختمون به بدیا توجه نکن مرد بمون ما پیرترین نسله جوون توی تاریخیم با شعله ی کبریت تویه دنیای تاریکیم روحا خسته و ذهنا مثه بمب اتم هر لحظه ممکنه بترکیم مثه متروپل نفهمیدیم ما زندگی کردیم یا زندگی مارو هر کسی به پست ما خورد فقط میزد نارو اخرشم چال میشیم زیر خروار خاک کله دنیا و قشنگیاشو دادیم به فاک کی گفته داریم مشکلات تورم و گرونی جونا ارزون شدن که تو دوران جوونی شبا سر بزار رو بالشت از استرس و غم فردا دنبالهاخباری میبینی چنتامون شده کم اخ یعنی کی میشه این روزا بشن تموم مام بتونیم وطنمون ببریم حموم وطنو پاک کنیم از هر چی کثیفییو ناخالصیه این اهنگ ترکیبی از حقایق اجتماعی سیاسیه