Boşa geçen zamanın içinde özlem yüklü sırlar Dolan sırlar hayat denen kamyonun sırtındalar Mişli geçmiş zamanın içinde onca haylaz garibeler Duygularım idam sehpasın da ipteler Gökyüzün sende kalsın benim ki karanlık Ay güneşten daha aydınlık Sayfalarıma nişan aldım Delikler kadarmış, hayatla olan riskli kavgam . Aşk denen illet beni de yendi bak velet Çok güzel sandığım bu hayal aslında kasvetli Hayaller uçurumun tepesin de baya heybetli Güzel anıların hepsi tek tek birer vahşetli Sonu derin çukurların içinde vahim rezaletli Onca insan tanıdım bakışları boşluk Günahları savapları kadar boşluk Bak şunu öğrendim ki bu dünya sezonluk İçi boş düşüncelerin silah ise sonun da tutukluk Kendi ellerimle çizdim bu zor yokuşu. Bak, tam da şurada buldum, kendimle sonuçlu. Onca kalabalıktayim sessizliğin vurgusu . Biraz ileride arkamdan vurdular çetin pusuydu Buda ömrümün törpüsü unutuldu Ama sen nerden bileceksin ki çilemi Bir hayat ki sonu cennet mi anlaşılmaz Cefasından ne çıkardım tartışılmaz Bir hayat ki sonu cehennem mi bilinmez Sefasından ne çıkardım anlamı yok hissedilmez Yaşam mücadelesinde olur bazen böylesi şeyler Topraklar içinde yetişir bütün güzellikler Ondan offa geçicez günün birinde bizler Sigaramın ucu yanar bir kez daha beni izler Dumanlanan düşünceler inan bitmek bilmezler Yakışıklı para kurbanı onca acınası insanlar Vahimli gururunuz yerle yeksan limandalar Doymak nedir bilmeyen gönüller, çöplük kalpler. Sonunda ise hissizlikle oluşan kocaman boşluklar Uykusuz gecen onca saatlerim vardı Yorgan altında gözlerimde ki çoğu yağmurlar Ben Deniz Güray bu da şarkı sonudur bay bay