اسم:حاشیه قصد دارم بنویسم ، از گلایه های زیر نویسم. هستن دنبالم با قلمو سرنوشتم. لنگ دوتا جمله که صد بار پاک نویسن ، به فکر شاه شدنو با کلمه کوچیکن. اینا همونایی بودن تظاهر دارن که بهترین،(هه) سعی دارن که سوار کار با کلمه های من شن . اینا همون بودن لنگه زمین خوردن منن، کروس:من هستم مهندس مغزم، میگیرم شمارو به کارگر لحنم. میگیرم شما رو اسباب‌بازی پچگیام.، که میزدم میشکوندم با خنده هام 1، پذیرفته نیستید با کارام . می‌دونم که هستی یه گل شبنم، برو داد بزن وارن داد بکم. (هه)این بود لیاقتت فقط ، فقط برید بنویسد از من که ساکت کردم شمارو با تحریک عقلم. اعتقاد دارم به بالا سریم ، ادعا ندارم چون جلوش میشم تسلیم. قدرت میگیرم از گفتار بزرگ وارم ، حرف هامو سنگین نمی‌زنم که بفهمید از چی میگم . شاید نرسه مغزتون به گفته ها ، فکر زیادی نکنید چون درگیر میشد به حرفام تا فردا، متاسفم نمی‌رسید به درک بیتم. من از بالا فرستاده شدم ، فکر نکن که از فضام. من سیاره نیستم، من پیامبرو امام نیستم ،من بنده خدام. (اره)فرا تر از اونی فکر کنی ، نادیده میگرمت پدیده های قایم موشکی . بنده نیستی، قطعه گلی . میدونی که خورد میشی ، اسون نیست میدونم عادت میکنی ، (اره) تکرار کورس: من هستم مهندس مغزم ، میگیرم شمارو به کارگر لحنم، میگیرم شمارو به اسب بازی بچهگیام که میزدم میشکوندم با خنده هام2. سخته میدونم خودمم (اره).... یه یه