Ψάχνω την φύση μου, ψάχνω να βρω τη λύση μου, στη ζωή τη χρηση μου, Πώς κ γιατί είμαι εδώ, χωρίς δάσος δεν παίζει να δεις ξωτικό, εκτός κ αν έχεις πάρει κάποιο ναρκωτικό, τότε αλλάζει αυτό, ο κόσμος σας με έκανε μοναχικό, Με προσπάθειες αληθινα να δω, μέσα σε άψυχα σώματα να αγαπώ, μπας και σωθώ, έσβησα τα όνειρα μου με ένα μαύρο πέπλο για να κοιμηθώ, κάθε βράδυ βαρέθηκα στη σκεψη πάλι να χαθώ, εκτός γης κ πραγματικότητας, Εκεί που σπάει τους σώματος κ ψυχής η ενότητα, που τα μάτια βλέπουν κάποια κρυμμένη οντότητα, και εσει να νομίζεις πως ζεις μια τέλεια ζωή στη πραγματικότητα,παντού βρίσκω τέτοια ηλιθιότητα... Παντα προσπαθώ για τη τελειότητα,και η σκληρή ζωη με έκανε να έχω αυτή την ειδηκοτητα.. Σαν παιδί με όνειρα τρελά, που η ζωή του με θάνατο ξεκινά, μια μόνιμη βλάβη στον εγκέφαλο μου το σώμα μου κυβερνά, μοναδική πορεία η ελευθερία από την σκλαβιά, ναι άκουσες καλά, άνοιξε τα μάτια είσαι ένα πείραμα, Που τώρα έχει κλείσει, ξεκινάνε την διαδικασία από την αρχή το τέλος του ανθρώπου τύπου 3 έχει σβήσει, ώρα το 4.0 γκριζα φυλή να κυριαρχήσει... Πόλεμος τελείωσε πριν καν αρχίσει, κάτω από το φως η έλπιδα είχε καρποφωρισει, πως η μάνα γη τη κακία ενέργεια να απορροφήσει, νέα γη και καθαρή φύση, κόσμος από την αρχή εκεί που ο δημιουργός το είχε αφήσει....