عا توی این جنگ هاتون موندم ،که بخوام چیکار کنم ، وقتی اینام صدام می کنن حوصله ندارمم بگم بله اوناهم بهم میگن یارو کره ولی فقط میریم جلو بس که هدف توی مخمونه اخه حرفای مردم هم ت ممونه باید همتون حسرت بخورید به خاطر من که حتی بد خواهمم میگیرن ازم درس بندری میرن رقص ، که مثلا حالمو بد کردن منم چیزی نگفتمو صبر کردم بعدشم سریع رفتن مسیر هم فرق با همه اینا وقتی موندن تو پارتی و ویلا من ساختم زندگیمو توی سیلاب تحمل نداری گوش بدی اخه تمومت می کنه همه ورسام حتی میگیری سر سام منم پیدا می کنم همه نفضات شایدم دیدی ی وقت رفتی توی فضا البته با مواد ، تا که بشی خیلی رسا بعدشم بیشتر میشه تمام نبضات چیه تند تند میزنه همه نفسات فعلا بزار رد بشیم از مرحله سرطان هنوز درگیر عجایب شهرم که بیشتر به فکر نمای شهرن رفیقامم بودن توی هر لحظم با این حالم بازم توی اوج ناراحتی من در دسترسم ولی نگران نباشید نفسم هنوز هست تاکه بشم من به شما وصل نیست اینجاهم هیچ بویی از ترس هیچی نیستید شاهکاراتونم یکیش این بوده که ۴ تا ۴تا بخورید ویسکی منم توی انجام دادن هرکاریم نداشتم هیچ ریسکی حتی گفتم بیایم فقط دو به دو گفتید نه اخه تقصیر شماها چیه ؟ نیستید حتی یک دومم شما هستین بالا ولی پیش ما از کوچیکی گنده باشی خب میشی هار رفاقت با این نامردا بهتره تا نیش مار پس لطفا سوال نکن پیش ما ، پیش ما توی این زمانی که معلمم حرف از بهتر بودن رقیبم میزنه می خواد ازم جلو بزنه کلا باهم تیم بشنو منو گولم بزنن پس از فوبیام نمیگم وقتی که میخوان زمینم بزنن کلا بوده همین ته داستانش ارزوش این بود که ریاضیو با ۱۰ پاس کنه شما هستین بالا ولی پیش ما از کوچیکی گنده باشی خب میشی هار رفاقت با این نامردا بهتره تا نیش مار پس لطفا سوال نکن پیش ما ، پیش ما