ببیی رفته رفته مه به کجا رسیدم نگو این همه  زحمته مه بیجا کشیدم  قدر موهای سر تو ناکامی هاره دیدم ولی جز خدا پیش کسی   نخمیدم سُر زندگی کدنه خو مه  تازه فهمیدم که ده راه پیشرفت دنیا نقش قلمه دیدم ده راه پیروزی هم که دائم است زحمت وقت کار هیچ وقت جواب نه نمیدم وقت مزدم هم که میشه  پیش سرکارگر از دوازده صدم حتا یک  سکه نمیلوم اینا میگن فلانی از کجا بکجا رسید مه خو یک تنه از کلگی تان بعیدم شما کتی نوت هایتان آمده رد شدین مه به زور خدا کتی همو سکه چلیدم همه بعد یک کار بودن دنبال چکر بعد یک کار مه پشت کار دگه دویدم همه راز مه می پرسن ولی  مه نمیگم کی دوست بود کی دشمن در لباس دوست همگی ره ده وقتش یکه یکه دیدم او که دوست بود فقط به چشمهایم دید کل تکلیف و دردایمه فهمید در اوج اندوه و ناکامی هایم یک حس مثبتی ره ده رگهایم دمید