خستم از این همه آدمای جهل خستم از این دنیای پر از غم خستم ولی نمیخام باز بیارم به لب ازین دردایی ک هست توی سینم آره من همون آدم لج بازم ولی واسه تو یه آشخور سربازم شکستی تو بالهای پهبادم وقتی بودم غرق توی دردام من آره دایی اینجا هرکی یه نقاب داره آسمونش با کل دنیا فرق داره نمیخاستم بشم من یه آدم بد ولی تقدیر انگا رو پیشونیم این برچسبو زد من همونم ک دادم هر بهایی واست ولی تو چی تنهایی رو باز کردی تو پاچم اعتقاد داری تو به کارمای عالم پس منتظرش باش زمانش میاره واست خدایا من بازم کلی حرف دارم دیگه هیچی نمیره روی اعصابم انگا با خودم یجورایی فاز بد دارم ولی میسازم من دوباره بال پهبادم