အချိန်တွေသာကျော်လွန်သွားတယ် ညနေစောင်းရင် မှိုင်တုန်းဘဲ..လူတွေက​တော့ ပြောင်းလဲပေမဲ့ စိတ်တွေကတော့ဆိုင်တုန်းဘဲ..မန်းရိပ်..လမ်းထိပ်လက်ဖေ့ရည်ဆိုင်မှာထိုင်တုန်းဘဲ.. နေစောင်းသွားခဲ့တဲ့နေရက်တိုင်းတွက် ဘယ်တော့မှ ငါဆိုတာ တန်ဖိုး မမဲ့..မင်းလန်ချိုးခဲ့တဲ့ လက်ခလယ် ခုတော့ မင်းကို ရန်ငြိုးဖွဲ့..ငါ့အိမ်က ဆန်အိုး မင်းအိမ်က ဆန်အိုးထက် ပိုကြီးတယ်..လူဆိုတာရပ်မနေဖို့ဘဲလိုတယ်ကြာကြာမငိုနဲ့ယောက်ကျားဆိုတာမာဖို့လို့.တယ်....အဖေ့စကားနဲ့ ငါဆိုတာအမေ့တွက်ဓားဘဲ..တခြားအရာတွေလည်း နားလည်တဲ့အရွယ်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံးက ထားခဲ့ ဒါပေမဲ့ လည်....ဘဝက သွားတယ်..မရပ်ဘူး rap မြူးတွေကြားထဲမှာ အရင်လိုဘဲ ဆက်ရူး.နတ်ပူး သလိုမျိုး ဝင်က ဖင်ချခံရမဲ့ ဆိုဒ်မျိုးများ နိုင်ဖို့ဆိုရင်တော့ ဒိုက်ထိုးသွား.. ....