หากยังมีลมหายใจ ถึงจะอย่างใรก็ต้องลุกก้าวต่อไป ปัญหาขวกหนามมากมายแค่ไหน พอนึกถึงคนข้างหลังบอกกับตัวเองต้องสู้ต่อไป ถึงแม้เหน็ดเหนือยเพียงใดแต่ฉันขอไห้สัญญาจะทำมันไห้สุดหัวใจ ขอเพียงแค่เธอมั่นใจแค่นี้ฉันก็โครตจะสุขใจ อาจมีบ้างครั้งที่ใจของฉันมันเริ่มสั่นไหว หันไปทางไหนก้ใม่มีใครข้างกาย โดดเดี่ยวอ้างว้างเดียวดาย กับโลกจอมปลอมสุดแสนวุ่นวาย อยากหนีเรื่องราวที่มันเลวร้าย แล้วกลับไปซบลงตักของผู้ที่มีแต่ความจริงใจ ทุกสรรพสิ่งเกิดได้มันก้ต้องมีจากไป ใม่ว่าผูกพันธ์กันมากเนิ่นนานเพียงใด เมื่อถึงเวลาก็ต้องลาจากกันไกล เหลือใว้แค่ความทรงดีๆที่มีไห้กันในวันที่สาย บางครั้งฉันมีความสุขจนลืมคิดถึงเรื่องอื่นใด บางครั้งก็ก็มีทุกใจแทบใม่อยากลุกไปทำอะไร นี้แหละหน่าชีวิตมีทุกมีสุกปะปนกันไป อยู่ที่ใครจะเรียนรู้และรับมืออกับมันอย่างใร สุดท้ายเราจะเหลือใครไห้ดูได้ในตอนที่เราอม่งใม่มีอะไร ใครเข้ามาด้วยใจ หรือใครเข้ามาด้วยประโยชน์อื่นใด มีเพียงเวลาที่จะบ่งบอกตัวตนของคนนั้นๆไป ยังคงถามถามตัวเองฉันมีชีวิตไปเพื่อสิ่งใด มันมึนงงสับสน เมื่อใม่มีคนที่มาเข้าใจ ได้แค่เพียงหลับตา แล้วรอแสงจากท้องฟ้าวันไหม แล้วเริ่มต้นชีวิตในทางที่ตัวเราเองเลือกจะเป้นไป