بی خیاله خدا شدم بردم پناه به کی؟ ته چاه رفتم با طناب کی ؟ دل خوشم به مگسای دور شیرینی ؟ چینه روی پیشونیمم که واسه پیری نی پا شدم از جام لحظه ها یه فرصتن قلم ب دست جنگیدم به جای قورزدن ماهی هروقت از آب دراد که تازه نیست من ده نمیخوام میجنگم واسه بیست حرفامو زدم بدون هیچ ترسی یه گرگم باج نمیدم به هرکسی از زمین و زمان اگه سرده دلم اگه عزیز ترین کسم کرده ولم اگه طرد شدم اگه شدم گوشه نشین اگه ترسم از اینه که سوژه بشیم نشدم دلسردو نه کشیدم پامو عقب جنگیدمو موندم حاجی تا ته خط با یکم سعی میشه کنی قله رو فتح سالها عاشق یه رز بودمو هیشکی نگفتم راز و رمزمو در گوش هیشکی نگفتم شبا قدم بزن واسه خودت داداش تو فرق بکن محتاج هیشکی نباش گفتی بشکاف گل شو غنچه نباش اون مردی که خم افتاده کنج لباش اره همونه که قبلنا دنبال دود نمیرفت و اصلا تو این فازا نبود ولی زندگی اونو به این مسیر کشوند حالا نمیده روی خوب به هیشکی نشون پس بپا یه وقت نشی تو عین اون هرچی گفتم بذا بمونه بینمون