پشتِ میکروفون واستادم که حرفامو بِگم متولدِ بهمن ماهِ ۸۵ همیشه و همه جا، بوده خنده روی لبم تا نبینه دشمنم دردامو یه وَقت نکردم یه لحظه به مسیرم شَک الان افتخار میکنم به هرچی هستم یه عِده بَدِمونو میگن اما پیشه رفیقاشون میگن راستی داشیمونه رضا خلوت اومدم اَ همیشه هارتر الان این الکیها نمیتونن شاخ شن برام تو خراب میکنی فکرِ مردمو من همیشه میکنم برا ساختن تلاش ندارم هیچوقت به کَسی احتیاج مهم نی برام که میکنن بقیه چیکار بجای اینکه دشمنامو بیارم پایین قوی تر میکنم خودمو با تمرین زیاد شُکرِ بالا سَری سَر پام هنوز توو سخت ترین شرایط هیشکی همرام نبود توو تنهاییام برا اینکه محکم تر شَم خودم نمک پاشیدم روی زخمام هر روز تیر‌ میشم‌ میام ‌میرم تو مخت سربازاتم بیان با وزیرم میرم رو رخت rbt-text.blog.ir