(Verse 2) Πάντα τα βάζω με 'μενα, ποιος νοιάζεται για εσένα, πάρε απ' τη ζωή ό,τι θέλεις και τρέχα. Ποιος νοιάζεται για τα φράγκα σου, άντε κλάψε πάλι στη μάνα σου, αν λες ότι έχεις λεφτά ποσά λάθη έχει η "τσάντα" σου. Πρόσεχε τον τόνο σου, να ξες θα μείνεις μόνος σου, νοιάζεσαι μόνο για τον κώλο σου, φύγε από δω και πάρε μαζί και το φλώρο σου. Μπαίνω στο σπίτι χορεύοντας drill, πατάω τις ρήμες με στιλ, φένομαι χαρούμενος μα έχω πιο πολύ darkήλα κι απ' τα silent pill. Μιλάς μόνο απ' το τηλ, έλα κοντά να μου πεις πως και τι, έλα αν θες beef, έχω το party μου "fill". Θα φτάσω πρώτα τα 20 και μετά πάμε Λονδίνο, έτσι το hit εγώ το δίνω, αν μου κάτσει μια φορά δεν έχει δεύτερη ούτε νερό δε θα πίνω, έχω φτάσει τις 10 μπάρες σε λίγο πόσες θα φτύνω, αν χάσω την ευθεία τότε πάω πιο λοξά απ' τον πιγκουίνο, έχω διάφορους να μιλήσω άντε bye κλείνω. Αυτό drill-drill, το κάνω δεν παίρνω ανάσα, δεν γίνεται τίποτα όπως πριν-πριν, έχω μια ελπίδα μονάχα. Να καταφέρω ότι σκέφτομαι να κάνω, να μη χαζολογάω να φτάσω κι εγώ στους από πάνω. Να φύγω από δω να μην κοιτάξω πίσω, να βρω μια δουλειά τίποτα πίσω μου να μην αφήσω.