شروع میکنم به خوندن خوندنی آمیخته به شر جدا از دیوار جرعت حقیقتی جریحه دار از عصبانیت عصبانیتی برگرفته از معصومیتی پاک میرسم به خرابه های شهر خرابه هایی از جنس اتیش مشتعل از شعله ی شعرم غرقم توی عالم خوابم حسی مسموم از سم خاک و ثم تازیانه ی اسب ها شیحه میکشن سوّاری بر پشت میزنه تازیانه رو تازیانه پشت تازیانه شیحه ممتد شیحه تند و تند رو بّه جلو به جلو میرن اسب ها چرخ ارابه نداره طاقت باید بره مسیرو مسیری خاک و خون در میره سمت دره لغزش ارابه ، پرت به پرتگاه نعره ی سواران سوارانی در حال سقوط سقوط به قعر این دره ی تباهی افتاده ته این دره واگن ارابه ی من باید بکشم بیرون از این دره ارابه رو طاقت نمیاره ن اسب ها واژگون میشه ارابه ی من تو انتهای این دره