yaralar kapandı, ne unutabildim, ne de alıştım zamanla. Ben sana ‘özledim’ diyeyim; sen hala acıdığını anla. Korkuyorum bir gün şeytan çıkıp affet Allah’ım insana uydum diyecek. Ah! Bir cümle yüreğe bu kadar mı dokunur! Ağlamak, ruhun kanama şeklidir. Sargısı yok, çaresi yok, sebebi var. Susarak büyüttüm bendeki varlığını, anlatarak tüketemem. Korkuyorum! Verdiğin sözleri tutamamandan değil, bana verdiğin sözleri gün gelip de bir başkasıyla yaşamandan. İnsan bir kere birine geç kalır, bir daha hiç kimse için acele etmez. Sen hayatıma ışık değil, sadece hayatıma gölge oldun. Beni hep bir adım geriye attın, aşk acısıyla da bunu gösterdin. Hep bi atan kalbim vardı benim Sen ise bin kere atip kırmayı tercih ettin