سر صبح که ارّو خانومی، پامیشی دیشب ۳ ور و گاییدی ایول و میگی میری میرینی میای بیرون میشینی تو تراس و ۱ پینی میزنی و میبینی تو شهرت هیشکی نی قد تو میچینی، برنامه، با رفقا میپیچی بیرووون هه هه ههه تو میپیچی بیرون... ;[Verse 1]; زدم بیرون از سیوم دیدم همه ی ولگردا لش رو شهرن یه کص جدید واس خودم دس پا کردم کلی کار مونده که برم و بدم من انجامش راه میرم، میدوام، میشینم دوچرخه سوار میپیچم، میبینم که بد خواها ما پریدن رو دیوارا که رو عکس ما با اسپری بزنن فیکه این هی بگین حیفه این ولی، هی بمیر هی بمیر هی بمیر هی بمیر هی بمیر رد میشم چند تا افسر بهم تیر در میرم مسیرم هی بهم گیر میدن و میگم که دستتم کیر نمیدم و تیرم و حیفه اینم میکنم هی بمیر هی بمیر هی بمیر هی بمیر باز میگم کیرمم نیستن که اَدم تو اینستاگرمم کصشرارو تفت پشته ما یه صف کص و خایه هس که منصفانه نه دست و پا تو ااا جا میکنن و پسر پس با ما نگرد متاسفانه من کص خاره رپم بدجوری بدو دمبالم و سر تکون بده واسم رو ایندیکایه سم خوب دیگه پسر بسه ااا یه ضرب علافی تو خیابون مقصدم و کج بِیب بازی با کَش میکنه و رد منم، میکنم کانال و عوض