Gdzieś zgubił mi się sens, Gdzie cel i gdzie zwycięstwo Nadzieja honor miłość, Pasja no i męstwo To wszystko było tu, Głęboko pod żebrami A teraz niema nic, Coś zmysły moje mami Coś sprawia że nie walczę, Ze ciągle mi się nie chce Ze biorę to co mam, Przed nosem jak na desce I wpiepszam to co dzień, Choć rzygam wieczorami Nie mogę już tak żyć, Nie mogę siebie ranić Chce znowu zacząć być, Chce walczyć i wygrywać Wziąć w garści własny los, Rąk więcej nie umywać Jak zacząć sobą być, Jak znaleźć dobre cele Jak rzucić wszystko w kąt, I kroczyć trochę śmielej jak zrobić pierwszy krok, by nie żałować wcale odznaczyć własny ślad, nie robiąc nic niedbale choć nie wiem tego jeszcze, fakt chęci jest znaczący więc zrobię jakiś krok, postaram się wyłączyć bo czas uderzyć w stół, już serce się wyrywa odnajdę jakiś cel, i będę go zdobywać!